Train of thought

Iedereen kent het wanneer gedachten gaan. Als trein dendert het. Waarom deze ontsporen en troep verspreiden door zich af te leiden omwille wie dan ook?

Opgenomen?

Alles wordt opgenomen. Waaruit blijkt dat er niets is opgenomen. Opname is geen bewijs, zie. Het verdraait de boel. Niets kan hetzelfde zijn als origineel. Wat net zo geen gegeven is.

Man zo waar

als koe? Het kan deze voor de grap melken. Al is het geen engel wat over tong pist. Laat staan dat het vocht kan worden gebruikt, nevens vullen van Vage Ina; wiens verstand er aan verliest.

Meelij

is als het Sint wil ontmaskeren maar niet durft. Zo groeipijn, hoewel fijn, geen reden is om hard te zijn. Na zicht door zich heen, ziet het overal dóór en speelt het open kaart, zo niemand spaart.

IJzig stil

Als moeder het zat is, kan het streng zijn. Moet je mij niet aankijken dat ik aan haar voorbeeld neem. Wat meedogenloos lijkt, komt zo het als vader ruimte speelt, wat geen genade kent.

Enggeestig

Wie gelooft wat het denkt is in gedachten beperkt. Zo is het lastig geloven hoe gekker het acht. Wiens hersens werken gaat nergens van uit. Is geest niet beperken en er vrij van is; van 'mij'; wie het ook zij.

Opgezout

Waarom mensenvlees niet op smaak brengen met zout? Wie wat ook zegt dient het al te nemen met dusdanige korrel, dat het er aan kan sterven en kannibaal opzout, zo eetlust verdwijnt bij 't idee alleen.

Denk ik?

Gedachte wordt gedacht, hoe kan deze denken? Hoe kan [het als] golf stranden waar het wil, zo golf, geen roer? Wie het leven vormt hoe het er uit moet zien, is zo waar als waarzegger; niet dus. Denk ik.

Van mens

diens gedrag valt mond niet open. Het staat nog open. Zo sprakeloos is verleden tijd. Noch is deze dicht te krijgen, zo vol schieten ogen. Voor wie verwacht is teleurstelling niet te tellen. Wie is over wie een oordeel vellen?

Tis lastig

lezen hoe het bij wijze van spreken achter trein bindt wie zich zo over rails sleurt tot 't ziet dat wat er is gebeurd, nie is 'beurd. Tuurlijk. Niet getreurd. Wat het figuurlijk niet vat hoe het woorden at, is niet vreemd voor wie geen figuur hei. Wat kijk je naar mij? Niemand 'heeft' figuur.

Tè toen

Wie is verleden ontleden aan wat we deden zo hetgeen gepasseerd nimmer nog masturbeert als klit en knuppel? Huppelkut en druppeldruiper, crepeert. Wie herinnering roert om fijn gevoel is beroerd om van heden te zijn ontroerd, zo het hier en nu ontvoert. In gister sluit. Diens tegenwoordigheid vloert. Vandaag zich niet verroert zo het in toen stikt. Wie van toen is, ikt.

Shockerend?

Ik? Voor wie woorden zo vat dat het ontzet, deprimeert en zelfmoord wil plegen, heeft het alle geduld om 't er over te hebben. Al is eerlijkheid nooit wederzijds. Het maakt niet wijs dat het echt ergens mee zit. Zodra vragen komen, waar gaat het heen? Waarom blijft het niet? Het wil toch verrekenen dat 'ik' 'jou' shockeer? Alsof dit mijn woorden zijn. Wanneer een ander ze ook gebruikt, van wie zijn ze dan? Gedachten ontvang je. Niemand kan ze 'maken'. Hoe schijn ook schijnt. Geen boodschapper schieten; jezelf onderzoeken tot het verdwijnt. Geef maar scheut van wat door spiritueel materialisme schrijnt. Het is sjok erend, *hik.

Doodsaaie, doodnormale dooddoener

Als je me wil zien sterven, moet je langskomen. Krijg zelfmoordneiging van jou, gezien ik al van mij walg alsof het riool is.

Iedereen verandert

In elke relatie dient het wie dan ook opnieuw te vinden. Maar als het er achter is dat het niet gevonden kan worden, geen vinden is, waar slaat het dan op?

Communiceren

met een vrouw? Leeft het onder steen? Het kan zichzelf geeneens bereiken, zo van spraak geen sprake is. In beeldspraak is het als wolk; niet te vangen. Als koan; niet te vatten. Zoals iedereen; niet te volgen.

Minnarij?

Wees blij dat we niks hebben. Als ik het zo zie, is het uit nog eer het aan is.

Wakker worden!

Er is meer in het leven dan zorgen Wake up! There is more to life than worries   Acordar! Há mais na vida do que preocupações    ¡Despertar!    Hay más en la vida que preocupaciones    Aufwachen! Es gibt mehr im Leben als Sorgen   Réveillez-vous! Il y a plus dans la vie que les soucis

Waar rook is

is vuur. Zo rook ik. Het komt neus uit. Al houdt het adem vast, nog beweegt er walm door strottekop. Het is geen saffie, blunt of bats. Deze draak staat op het punt om vuur te spuwen. Woede kookt. Bereid maaltijd voor. Op menu staat Führer. Furisch en ziedend klotst gal. Het moet omhoog. Eruit. Zwart verven. Als blikken kunnen doden, krijgt armageddon groen licht. Apocalypse het teken om genade die het spaart, te verrekenen. Een nota zo hoog dat die biljoenen baby's de laatste eeuwen niets zijn in verhouding tot. Zot, opgerot. Ik rook. Het is niet heus, ook. Het houdt niets vast. Is kalm van bodem tot top. Dit is verzonnen, maffie. Wie gunt frats geen uitlaatklep? Vaak is men inborst schuwen. Wie verandert diens verval? Zijt angst vóór? Sodeju! Als huurder die geen huur betaalt kotst het tactisch doch gebiedend kwal. Met bloed en al. Laat schavuit sterven. Prik het gezwel. Boor door beuzels beton. Er is niets in verhouding tot wie eigen einde gade slaat. Duivels bebaard is teken van wie geen jota snapt. In haar is geen wijsheid te vinden. Het is dood. Van vel. Zo dik over diens kunnen als huid dun. Wie zich in kapsel herkennen zijn oenen. Wie staat in wiens schoenen? Wie niet weet hoe het stilletjes van daken is schreeuwen wat om zelfonthouding gaat, rot toch op? Ik ook. Ik rook. Wierook. Omdat roken...

Kannibaal

Iemand die genoeg heeft van mensen Cannibal Someone who is fed up with people

Blaffende honden

bijten niet als blaf bang maakt. Raakt het uitgewerkt, dan gromt gruwel tot geen gedoe gaande is. Wie gebeten wil worden, dient elders te zijn. Om je op te eten met huid en haar is wat ik me bespaar. Mens smaakt toch nergens naar.

Kak

aan kaak stellen. 't Ergste bevat vondst. Wanneer het ego streelt bonst het op gesloten geest die deelt. Beeldt het zich in dat het streling keelt om geest er van te bevrijden. Zo deze open ingang biedt. Net als parachute enkel dan val zal breken. Waar is het anders voor bedoeld? Gesloten werkt niet. Stelling zet vast. Aai net zo. Hoe goed gestreel ook voelt, het stelt net zo stront in mond voor wanneer je alles over één kam scheert. Een woord is zoveel weerd als zo veel niet. Wie walg niet eert, is het schone niet... wie iets wel aan, maar niet afleert, blijft er in hangen. Blijft leven met verlangen. Zal in diens realiteit zijn gevangen.

Mijn vriendin

is zo'n woord als liefde en seks wat kan worden gevat door het persoonlijke erin te dopen tot het zich reinigt van de smet wat het voorstelt. Wie komt op het idee om gedachte niet te laten ruleren, maar, als laten mislukt, deze slaaf maakt van? Zo kan het wereldse waanzin horen zonder zich er aan te storen. De oorspronkelijke lading gaat toch verloren in een ware Gabberin; dat ben jij, vriendin, met fik er in, figuurlijk. Vrijheid, ik heb je gemist. Laat knipperlicht en relatie rotten. Wie nog kiezen motten zijn dan zus, dan zo. Nimmer gek genoeg, dus een beetje. Een beetje gek bestaat niet. Het is helemaal en niks.

Je zegt

'Vrijheid, ik heb je gemist? Dit moet 'het' zijn, niet je. Vrijheid is geen naam. Je was je tijdens Nederlands ook al niet aan mijn regels aan het houden. Ik kan het weten. Ik ben Joost. Joost mag het weten.' Het zal achternaam besparen, maar wats beurd is beurd, nie? Het steigerde al bij een potlood, zo de omvang verschilde met een standaard stuk hout voorzien van klei en grafiet. Dus wie gaat de les uit? Zich melden? Exact. Hetgeen met ballen. Als het in wie dan ook vrijheid ziet, wie belet het dan zo te noemen? Schat en lief zijn ook koosnaampjes, maar die mogen wel. Want dat acht men norm. Wat norm is voor de een... Wie woorden niet vat, schat, heeft eventueel een probleem met zichzelf. Niet met wie de woorden uit. Het is een gebrek bij zichzelf wanneer het gedachten sluit. Ziek is het. Het werkt niet. Een norm? Nee, dat zal dit nimmer zijn. Dat kan de wereld niet aan. Vrijheid wordt overigens in tal talen vertaald. Dus als ik zeg Frank, ik heb je gemist, zeg ik ook vrijheid, ik heb je gemist. Al heb ik niemand gemist, Frank noch vrijheid. Laat dat woord met alle anderen in het lokaal waar het leider denkt te zijn, de lucht in gaan. Vergeet jezelf er niet aan toe te voegen. Wie Joost op zijn boost wil zien... poog het. Het is niemand gelukt, zo er doorgaans geen ruimte voor is. Wie wijs is, houdt zich zo nodig in. Verlaat de les. Het pand. Steekt het denkbeeldig in brand. Om zelf op de stapel te liggen tot beide zijn verast. Verrast? Wat school aangaat is een last. Boeken welke niet zijn onderzocht. Kilo's papier waar het kont mee veegt. Dan dient het tenminste iets. Er zijn wie school niet nodig hebben om te doen wat het doet. Hoe vervangbaar is het? Wat school biedt kan het zelf eigen maken. Mondeling stof over brengen, hoe ineffectief willen we zijn? Pak een boek en ga lezen. We hebben allemaal het vermogen tot zelfstudie. Liever luisteren naar een saaie vent? Wie de praktijk niet eigen is? Welke het bedrijfsleven geen eens kent? Hoe houdt het dit vol? Het is welbekend dat spreken flinke inspanning vergt. Waarom men bijvoorbeeld telefonisch werkt, valt de mond van open. Het heeft genoeg zien zitten achter balie, met een gezicht in ellende. Gebel in de sleur van 'goedemiddag met et cetera'. Als je er niet aan onder door gaat, knap. Wijl het met huidige techniek een eitje is om te chatten. Voor het maken van een afspraak en het uitwisselen van info. Gebruik de stem voor zang, oprechte spraak en gun het rust. Waar Brahmacharya op scholen in India voor kan komen, is er in het Westen gebrek aan basis. Leren zitten is een vergeten vak. Wijl het de houding is en hoe we met het lichaam dealen, wat voorafgaat aan theorie. Wat de praktijk ook nimmer haalt. Zo het relatief een werkelijkheid kan achten, maar er absoluut geen is. Net als dat educatie ook nergens te vinden is, nu tolerantie er onder valt. Wie kan zich voorstellen dat we intolerant zijn, ontmoedigen en aan verstand ontbreken? Bezint eer ge begint, dan kunt ge de poppenkast mijden. Soms duikt er een grapjas op met een ander idee over scholing, zoals Rudolf Steiner. Al is op antroposofie genoeg aan te merken. Gelukkig zijn het Steiners woorden om niet aan te nemen wat hij zei. Onderzoek het. Vrijheid? Is het zoveelste woord welke spijl vormt van de bajes, waarin het waan voor waar houdt.

Het plant

zaadje. Met oogsten is het er niet. Eet het als enige eerlijkheid welke gezamenlijk is besproken. Neus bloedt. Beeld vormt over hoe het wil dat het is. Wie een kind wil, dient rekening te houden met verrassing, resultaat wat los ligt en vrijheid. Welke ook zichzelf laat zijn. Het weet dat dit niet gaat. Anders zag de wereld er niet zo uit. Het is net zo ideaal als elke beperking die het oplegt van hoe het wil dat het is. Niet in staat om te leven met wat is. Het vult leegte. Vult vulva met fallus om angst niet onder ogen te komen. Vrijt. Doet alsof het vruchtbaarheid vaardig is, voortplantwaardig en zo aardig om descendent dat niet deugt te verdoezelen. Wie verdient het? Om je probleem te vermenigvuldigen dient er een reden te zijn. Welke niemand nimmer heeft gehad. Het doet zichzelf niet zomaar in kwadraat. Wat men krijgt bij wie verstand ontgaat. Hoe hemels het groepseffect ook is. Het kind heeft er geen zegje in. Die is de troep ruimen. Gaat door het slijk. Het is vies werk. Iemand moet het doen. Wanneer waar niet over na is gedacht komt, is het weg. Doch verrekent het met terugwerkende kracht. Drukt het op de feiten wie deze meed door hoe het nazaat smeedde. Zo het niet was voelen wat er onder lag. Eerlijk is het, voor wie anders door is spoelen, wat is gezaaid. Wie wil een ei kwijt? Geen kind zijt.

Wees jezelf

      

Elk woord heeft in geen boek gestaan. Voor de liefde van je leven er is, is deze vreemd. Wanneer je jezelf wilt zijn, zoals we als kinderen waren, maar werden berispt (wat vluchtige ingreep hoort te zijn), dien je vreemd te blijven, in geen boek voor te komen en om mens te leven. Het laat vroeg of laat geen mogelijkheid om je te nemen zoals je bent. Dat is ok, maar voor mij tabee, dan ben ik    Je komt gemakkelijk aan het saamhorige en ons saampies, maar moeilijk van af. Net als regels die worden opgelegd, maar zelden herzien. Ja, Sinterklaas is er een. Die wordt gezamenlijk ontmaskerd. Of sprookjes en fantasie. Maar wat loop je tig jaar aan te houden? Dat de aarde plat is? Je gevoelens onnodig in moet tomen? Geen gekke gedachten mag hebben? Laat het zeil vieren hoe je doet. Neem ruimte om ongestoord, met of zonder wie duldt, je dans te doen. Leef niet alsof, maar omdat morgen niet bestaat. Vier het leven en leef vier maal zo bezield dan je al doet. Om dat levende lijk van je wakker te schudden. Ram jezelf figuurlijk de hersens in. Wat idioot om theory of mind niet door te trekken tot voljarigheid. Hoezo komt wie met wie overeen? Zoom in op de wereld van begrippen en niemand deelt echt hetzelfde. Wie dit leest zal het nooit zo zien, als de staat van zijn die het schrijft, of dit nu dezelfde persoon is, of niet. Zo'n staat blijft niet hetzelfde. Een fractie later, een andere inborst en het kan dingen anders zien dan het ze zag. Frame of mind is dus niet alleen interpersoonlijk, tenzij je een meervoudige persoonlijkheidsstoornaja, wat een lang woord voor iets dat niet eens bestaat. Wie houdt wie voor de gek? O ja, ik met allerlei opgedane kennis. Hup, overboord. Zoals Otto Wichers vragend zingt dat er altijd wel die stem is in de achterkant van je hoofd die je zegt dat alles beter wordt als je het maar gelooft en tegelijkertijd die tweede stem met een even grote bek, die zegt 'wie denk je dat je bent, wie hou je voor de gek?'. Of dat je Trijntje Oosterhuis zou kunnen kennen; wie is ze dan? Wie weet wie beter dan wie? Sowieso weet niemand wie het werkelijk is. De persoon bestaat niet maar kan als masker dienen. Vandaar persona. Wat ook half de wereld ontgaat.

Naamloos

Hoe moet ik weten wie Joost is? Ik heb die naam niet verzonnen. Neem het geeneens aan. Ik kan het gebruiken, maar ben er niet van overtuigd. De naam is gegeven, maar geen gegeven. Zoals Nietzsche zei is er geen feit, enkel mening. Dat men iets waar acht is niet mijn probleem. Hoe kan je een schepsel van nog vóór het gemaakt wordt, tijdens de zwangerschap of wanneer het hoofd tevoorschijn komt kennen? Hoe wil je het een naam geven? Dit staat los van één procent nut om elkaar te labelen, wat je ook met nummers kan doen. Op basis van wat noem je wie? Aan de ene kant doen we alsof we onze naam zijn, aan de andere kant is geen naam waar. Er is bij geboorte nota bene geen jota bekend van hetgeen als persoon. Als ik het over die boeg gooi. Wie we werkelijk zijn buiten beeld gelaten. Wie gaat akkoord dat de naam niet volstaat aan wie we zijn? Nee, hè, dat lukt ons niet. Zelfs als je een volwassene vraagt wie het is, draait het in kringetjes. Is dit de interesse die we in onszelf hebben? Wie ben je? Een naam? That's it? Met een aantal begrippen? Ik ben Dinges, doe wat bij bedrijf huppeldepup en al schrijf je er een boek over; ben je een bundel gedachten? Een groep gevoelens?

Dwaze dromer

	⠀⠀⠀⠀Als levend lijk wandelt het zo in slaap, 't lijkt mens maar ontwijkt om in de hens te gaan. Als mot in vragenvuur. Nee, het kijkt door lens van ikkerde'ik. Reikt het iets aan; is al gauw grens bereikt. Het lijkt te intens wanneer het intiemer dan liefde kijkt. In plaats van verlangen, geen wens voor ogen houdt. Wat blijkt, dit kent geen fans, benevens in relatieve zin en laat het daar geen zin in hebben. Noch dat zin, baby, liefde, lach te 'maken' valt. In ondiepe gedachtengang van gemiddeld mens, ja, maar 'maak' me niet aan het lachen zo ik je gezever voorzie van vragen. De ziekte tussen oren onzeker verzeker. Me zeker geen zier interesseer in wie je bent, zo het zichzelf ontwent.

Rules for fighting?

As in, I am weak, cannot deal with life as it is and call me immature but making up rules is to endure what I ain't digging yet? No name-calling... who is the wimp who takes things personal? Not enough of an adult to be insulted? No labeling overlaps with the previous rule. No bringing up the past? Die to it. DO forget it. Dip yourself in oblivion.  'Are you willing to be sponged out, erased, cancelled, made nothing? Dipped into oblivion?     If not,     you will never really change.'  D. H. Lawrence, Phoenix  And what about the freedom that everyone decides for itself how to behave, express, be? Thus, dig up the past as much as you want, too. Especially if it sets one off. Not that what is done matters, but if it needs rules to fight, the jaw drops. Let what is finished come back to haunt until it can handle so. Who cannot deal with life as it is, should limit itself. Imposing something on someone else is toxic, which is the opposite of what these rules are for. How blind can you be? Be an example, not someone's judge. Restrict yourself for whatever reason, but leave the other out of it. It ain't anyone's business to tell it what to do. No excuses. No 'always' and 'never'... is this a child's game? No hitting below the belt... 'I don't want to get hurt. Do not confront me, so I will never face my demons.' Be grateful when it happens; you couldn't have done it yourself, so thank it for showing a blind spot. Who can imagine that Jimmy Rex is so convinced and sure about his rules, he doesn't see he is sticking his head in the sand like an ostrich? If you can't fight fully, cannot live life's potential; work on yourself, take distance and don't go into relationship since you're not ready to deal with how you feel. Unless you are okay suffering the consequences. Though, from another point of view, why fight? 'Niet vechten, niet vluchten, maar voelen' Hans Laurentius

To heal

ain't real, don't you think? Is it not being able to live in the here now, looking for ways to change the past, a situation, something; not observing, taking and digesting it as it is? If one understands healing, it should be effortless. Skins heals itself, no one involved. The same with the psychological. This is the idea of vis medicatrix naturae, the healing power of nature. Not that this is true, but a relationship, yourself and a healer are no cure either. Claiming so is impossible. As it cannot be owned, whom to credit? Ego wants merit by doing effort, that's inherent. It wants the illusion of life, though can be unhappy with how it is. Thus, it wants healing. A better life. Wanting to be well is an escape. Thoughts are ever on the run, trying to survive an imaginary jail in between ears. If it concerns loving each other 'better' (it's never enough, eh?), as she says, it is business. Love is then seen as a commodity, product, thing. It becomes a bargain. While in fact it cannot be negotiated, offered or accepted. Since love is based on ego, one may see through it, but, as we humans are quite stupid, we fall in its trap again and again. It's called falling in love for a reason. Rising in it is a different story.

Ein Stien

⠀      We lijken aan de ene kant op een rekenmachine; er gaat info in, het wordt verwerkt en er rolt iets uit. Wat het is heb je niets over te zeggen; dat doet het brein voor je. Soort wiskunde wezens welke in de waan van bestaan vergeten dat wiskunde wiskunde leest. Nou ik zie ons niet veel wissen. Ja, dat de Sint is opgezet. Of wanneer we ons vergissen. 'Goh, de aarde rond? Ik dacht vierkant met aan de rand...' Wie verzint zoiets? Wees kritisch. Redeneer. Ware wiskunde? Zelden. Einstein mag er zijn, voor dat realiteit, tijd en al wat er in slijt, illusie zijt, zij het zo taai als tapijt, waar het lastig door heen bijt.

Trots

  is het beste ingeslikt