| Wie is verleden ontleden aan wat we deden zo hetgeen gepasseerd nimmer nog masturbeert als klit en knuppel? Huppelkut en druppeldruiper, crepeert. Wie herinnering roert om fijn gevoel is beroerd om van heden te zijn ontroerd, zo het hier en nu ontvoert. In gister sluit. Diens tegenwoordigheid vloert. Vandaag zich niet verroert zo het in toen stikt. Wie van toen is, ikt. |