| 
⠀⠀⠀⠀Als levend lijk wandelt het zo in slaap, 't lijkt mens maar ontwijkt om in de hens te gaan. Als mot in vragenvuur. Nee, het kijkt door lens van ikkerde'ik. Reikt het iets aan; is al gauw grens bereikt. Het lijkt te intens wanneer het intiemer dan liefde kijkt. In plaats van verlangen, geen wens voor ogen houdt. Wat blijkt, dit kent geen fans, benevens in relatieve zin en laat het daar geen zin in hebben. Noch dat zin, baby, liefde, lach te 'maken' valt. In ondiepe gedachtengang van gemiddeld mens, ja, maar 'maak' me niet aan het lachen zo ik je gezever voorzie van vragen. De ziekte tussen oren onzeker verzeker. Me zeker geen zier interesseer in wie je bent, zo het zichzelf ontwent. | |
