Als appels op elkaar lijken
rolt een afwijking zo uit de mand
om een eigen bestaan te eren
De Appelgod in ere te herstellen
Te verlangzamen als 't leven om zich heen
alsmaar is gaan versnellen
Om naar binnen te bellen
bij geen telefoon
Mocht het thuis niet lopen
en ziet het heen door het hopen
dan is het een hoop mest
om hopeloos in verzopen
te werken aan een vrucht
met ideeën zat
geen idee hoe en wat
en een vrucht zo lelijk als pracht
om van een boom te voelen vallen
Tot in een bom gedragen
Boem. De vreugde na verdriet
Over rozen gaat dit niet
maar mocht een doorn prikken
pluk dan naast de bloem de dag
Er is een lading, een vraag
naar de vracht die het voed
Door de donkerte heen woed
het tussen 't gras
Gedrochten die dromen en vervagen
Wie doet het er op wagen?
In een wagen? Over wegen?
Tis zo, ga verplegen
De daad die tussen 't niets doen door
wisselt van het één
naar het andere spoor
Deze vuist
op deze vuist
In het donker suist
de wind is razend
't Hutje van stro werd al blazend
omver bewogen
Aldus werd er met zes ogen
gekeken naar hoe het kind
op adem kwam
In het donker ligt de wind
die het hutje meenam
als een kopstoot van een ram
met hoorns,
bam