Net zoiets als dat ik zei, 'The urge to destroy is also a creative urge, to understand I destroyed myself' wat een kruising is van Pablo Picasso en Fernando Pessoa hun uitspraken. Of Eckhart Tolle met 'to die before you die to find out there is no death', Ram Dass, 'this is the pathless path' en Osho 'once you let go nothing dies, only the ego'. Allen wijzend naar het blootleggen van het ego. De donkere nacht is beeldspraak van Johannes van het Kruis. Er is een boek over geschreven mocht je interesse hebben. Sommigen maken gebruik van de term. Het is geen waarheid maar kan steunen tot je er door ziet. Als je googelt zijn de juiste bronnen van hen die op eigen manier om het ego geen doekjes winden. Als je vraagt wat schaduwwerk is, heb jij geen donkere nacht van de ziel ervaren. ;-) Nogmaals, het ego met haar en al uit de grot sleuren en in het licht werpen, alias egodood, schaduwwerk en zelfonderzoek, om maar wat te noemen. Je had het over een school voor spiritualiteit oprichten? Aanrader is om dat niet te doen of het anders te noemen. Een school; beetje hoog gegrepen, niet waar? Spiritualiteit; kan jij je voorstellen dat je aan de hand van wat je biedt je bezighoudt met 'spiritualiteit' voor de massa, geen ware spiritualiteit? Als je al denkt dat vijf dagen in de cel vanwege een akkefietje een kans is om met jezelf bezig te zijn en 'even' een out of body te ervaren, heb je geen kaas
Misschien kan je meesterwerken lezen in plaats van popie jopie literatuur. Al kan het zijn dat je afhaakt wanneer dingen serieus worden. De vraag die ik je heb gesteld is namelijk onbeantwoord gebleven. Deze woorden zijn overigens goed bedoeld, mocht je moeite hebben met kritiek. Zie het als een waarschuwing. Net als de juiste leraares mensen weigert voor een bijeenkomst, als het merkt dat het niet voor hen is weggelegd. Net als dat je familie en vrienden lieten weten dat het de vraag is, of je in je huidige land je ding kan blijven doen. Ik zou doen wat jij zou doen, ongeacht wie er wat van vind. Als dat daar is, is dat zo. Niets mis mee. Maar als je komt met 'ik ben juist hartstikke gelukkig, het weer is goed en mijn geboorteland, daar heb ik een vooroordeel over' zijn het geen sterke argumenten. Geluk, het gevoel, is van voorbijgaande aard en moeilijke tijden komen, of je wilt of niet. Wanneer depressie nog iets is waar je van af wilt, is spiritualiteit niet voor je weggelegd. Een gouden kans is als je op je diepst zit, er het geluk in te zien. Depressie is geschenk uit de hemel, als je het mij vraagt. Maar als ik eerlijk ben ontwaak je pas, als je ziet dat er geen ontwaken en dus depressie, geluk en een 'ik' is. Het weer is nu niet echt een maatstaf om ergens te gaan wonen. We zijn niet van suiker, toch? Noch dat het geboorteland slecht is qua weer. Een land de schuld geven van dingen die zijn gebeurd, is blaam buiten jezelf leggen. Afgezien dat het allemaal verhaaltjes blijven, kan je wijs zijn en jezelf confronteren, als je van mening bent te bestaan en problemen ziet. Dat kan je overal op aarde doen, dus hoeft er geen reden te zijn om weg te moeten. Eigenlijk, maar dat zie je of niet, zijn er geen keuzes. De vrije wil is vooralsnog onbewezen en door middel van neurologisch onderzoek (Libet) zelfs aangetoond als illusie. Zie het filmfragment. Waar je vandaan komt, bent en eventueel naar toe gaat, ligt niet binnen de macht van de persoon. 'Grote veranderingen overkomen je' is makkelijker te begrijpen dan dat zelfs de kleinste keuzes niet van jou zijn. Met de nodige levenservaring zal iedereen dit kunnen zien. Net als iedereen schaduwwerk kan googelen, als men wil weten wat het is. Huiswerk doe je eerst zelf, eer je (onnodig) vraagt. De term van Carl Jung wordt hier en daar toegelicht. En waarom? is een vraag die je dan gaandeweg zelf op kan lossen. Misschien kun je na het te verkennen met wat diepere en interessantere vragen komen, zo inhoudelijk kwaliteit bieden. Dat heb je immers in je :-) Zoals je weet ben ik vrij nuchter. Al vond ik het niet makkelijk; alles ligt op de schop. Wat is een programma in mijn hoofd en wat niet? Wat hebben mensen ons aangeleerd of gelogen? Wat is gelogen voor hebzucht? Ik ga je mooie bericht nog even goed lezen. Ik ben ergens in geslingerd, waarvan ik niet wist dat het bestond... in een korte tijd gebeurde er van alles, wat ik niet begreep. Pas naderhand wist ik wat ik meemaakte... je kan meerdere 'dark nights' ervaren. En ze worden steeds kleiner (naar mijn mening). Innerwork is als een software update in mijn hoofd.
Met zelfonderzoek gaat echt à lles op de schop en in het begin wil het ego weleens vastgrijpen aan illusies waar het nog geen afstand van kan doen. Niets mis mee. Al ben je er dan niet. Neem Eckhart Tolle en leg dat naast jouw verhaal; 'life has meaning again, but it’s no longer a conceptual meaning that you can necessarily explain', 'it looks of course as if you no longer understand anything' en 'you are not trying to fit your experience into a conceptual framework anymore'. Als je naderhand wist wat je eerder meemaakte wat je toen nog niet begreep, prima, maar dat komt niet overeen met de donkere nacht. Het begin is er, maar je grijpt terug naar de bekende wereld. Wijl het juist 't onbekende is waar je heen wilt. Als je het meent te ervaren. Er is naar mijn mening pas sprake van, als je ziet dat er geen is. Met de dubbelzinnigheid dat er dus eigenlijk geen sprake van kan zijn. Zoiets uitleggen heeft een beperking: taal. Vandaar dat ik om de waarheid heen kan dansen, maar het nimmer spreek. Een tip is om niets van me aan te nemen. Het hooguit te onderzoeken. Dit geld voor iedereen, jezelf inbegrepen. Mijn voorkeur gaat uit naar een directe aanpak. Naast andere ideeën is 'the dark night of the soul' van Johannes van het Kruis er een die dit kan beamen. Niet eindeloos vragen waarom ik? Hoe hebben andere mij, et cetera. Wie is die 'ik'? en daar telkens naar terugkeren tot je bijvoorbeeld, zoals in mijn geval, lacht om de absurde vraag met het inzicht dat die 'ik' maar eens met bewijs moet komen eer 'ik' in een 'ik' geloof. |