De koelte thuis
brengt het dichter
bij de winterse kou
als het als 'huis'
buiten gaat lopen
dat het hopen
op lente
bezopen is
zo het hart
de tropen
in 't draagt
vraagt
het om
ontwille
omwille
de warmte in 'huis'
die buiten en binnen
in balans tille
zo het kille
valt te grille
aan de kachel
in hart
Het ontwille
om de vorst
tegen te spreken
het laten heersen
over land
langs de huid
die langs strand
vorst voelt knagen
in vlagen terg
en terreur
die het ziet
als alles behalve 'n zeur
nu het kleur krijgt
op de wangen
Het ontwille van
zinloze belangen
verlangen laat vieren
vorst vieren
kou plezieren
zoals dier
geen kik geeft
om vriezen
waar mensen
van verliezen
mocht het om
gevoelens gaan