Vervelend rot
Aan de rand van de schoen schieten mij de wortels kort,
zo ik mij bedenk te worden gegrepen door een magmatisch koord
Om de veel te korte aarde veel teveel geaardheid te geven
Het is een moord
Het streven is doorboord
even is het een oord
dan is het als een moord, verdwenen, weg, foetsie
De leegte tussen deze woorden in is veel tekort, zie?
Dus maak ik er van v e r v e l e n d r o t
a a n d e r a n d . . .