komt strot uit om op tong te dansen. Het zijn tanden die beklemmend kijken hoe woede over vlees beweegt met een vastberaden koppigheid. Neus trekt wansmaak boven lippen die minachtend al maanden dezelfde houding aannemen. W R O K is waar wraak een woord is, te min aan de draak die in verbeelding zichzelf de kop in ramt.