Opgekropte

woede

haat en nijd

het zijn dagen

dan kent 't geen spijt

dan ramt 't alles los

dan is 't hier

en daar

de klos

dan hoort

niemand

't gebrom

dan wil het

dat 't naar

de maan klom

om af te koelen

van alle derrie

    spuug

    en herrie

dat het leven droeg

dat 't in angst joeg

dat het over 'n boeg

    wil kotsen

wat 't dwars zit

wie het verstikt

    verstrikt en

beweegt

Opgekropte

woede

haat

en nijd

het zijn dagen

dan kent 't geen spijt