Hai

Gegroet. Het gebruikt een letter teveel. Of het wordt verkeerd gesproken. In hai schuilt hoe ai voelt. De verdoving van gewoontjes groeten, te lui zich in te houden, geen ai maar hai zegt, maakt dat het er mee weg denkt te komen. Wie afdoende voelt, voelt het. Wie een speldenprik gadeslaat van hoe het zich als voodoopop gedraagt, waagt het niet om zich er in te mengen. Deze vertaalt het desnoods in pijn. Wat anders wordt gemeden. Deze schrijft de onzin weg. In wat net zo onzin is, maar vanuit een andere bedwelming. Wat aan is te raden. Om gevoel te laaien. Zonder voelen is er niets. Een alcoholist tot psychopaat kan van alles vinden, gevoelloos zijn en schijt hebben aan het hachje, maar zonder gevoel is het nergens. De slok welke smaakt, het aangeschoten gevoel en roes maakt dat het wil voelen. Maar nog niet in volle teugen. Wie amok maakt is misschien niet in staat om de ander aan te voelen, voelt eerder extase dan angst; het is en blijft gevoel. Zonder is het niets. Zelfs met een compleet afgevlakte inborst is er gevoel, als dat een gedachte energie in motie is. Het kan niet bij gemoed ten volle, that's all. Wanneer er ook geen denken is, als in een coma, met hersendood en vervreemding van zichzelf, ziet het wellicht dat het geen lichaam zijt. Laat die out of body maar komen. Hai.