Hoe gaat het?

Wie is het opgevallen dat het een ander aldoor is die dit vraagt? Met de Franse slag, want neem je die vraag serieus, stel je dit jezelf, waar slaat het dan op? Verder dan een openingszin en het antwoord dat immer goed dient te zijn, komt het niet. Dit suggereert dat 't niet bekommert om hoe het echt met je gaat. Één keer gehad, zei het, 'slecht, zullen we 't er over hebben?' Wat dus niet de bedoeling is. Einde gesprek. Gesloten deur. Voor wie wil weten hoe het met een ander gaat, OPEN YOUR EYES. Hoe gaat het?! Kan je zien. Sla gade. Zó [gebaart 't naar het lichaam]. 'Ja, maar ik kan niet zien hoe jij je van binnen voelt.' Wat met reden is, aangezien men onvolwassen vrij weinig emoties aankan. Los daarvan, waarom zo naar buiten gericht? Hoe zit het met jouw inborst? Of breekt de beerput dan open? Dus richt je je op een ander? Leid je je af met de wereld om je heen? Mijdt je hetgeen waar het om draait? Waait de wind maar eens door het stof dat het hoofd spaart. Maak gebruik van het koppie. Nadenken is het waard. Niet kopiëren. Origineel zijn. Bij de mens ben je dan op het verkeerde adres. 'Alles goed? Want ik zie je zo zitten. Als ik iemand zo zie, is er iets mis. Ik kan namelijk niet omgaan met neerslacht. Irritatie is mij te hoog gegrepen. Ik maak geen onderscheid, dus dit onrijpe, onvolgroeide, vernepene verwacht ik ook van jou. Ik kom niet met een overpeinzing, sla je niet gade en loop niet verder. Ik val je lastig. Kan me niet beheersen. Oppervlakkig als de hel en snel, want ik wil niet echt weten of alles ... goed?' Wie zoiets vraagt beboet zich met verspilling aan energie, te kort aan zicht en het leugenachtige karakter dat we ego achten. Wie vraagt zich dit nu af? In een bepaalde levensfase kan ik me voorstellen dat het goed en slecht hanteert, maar iedereen ontdekt nuance tot het emotioneel rijpe wakker wordt en 'zich' niet meer met een hart 'verbindt'. Zo het ziet dat hachje geen boodschap heeft aan bemoeienis. Laat het organisme diens ding doen. Angst wordt er niet beter op als je deze met slecht bestempelt. Aan een chakra draaien- nee, al dat egoïstische onkruid met de grond gelijk maaien. 'Maar met Reiki, een steen en paracetamol ben ik er vlugger vanaf.' Waar vanaf, stuk ongeduld!? Welke bult ken je nu weer niet aan? Met het masker onthuld zijn we snel uitgeluld. Wat er gebeurt is niemands schuld, noch verdienste. Het gaat hoe? Waar dient het toe?