als het hart dusdanig voelt. Alsof, nee, omdat het niet eigen is. Zo voelt het onbekend, alsof het iemand anders is. Luister, want het klopt niet zoals je wilt. Het kent een eigen klop. Het klopt ook niet, noch dat het bonst. Dit zijn woorden die er aan kunnen worden gegeven. Wat het werkelijk is, geen idee. Merkwaardig, niet? Opeens kantelt de kijk. Al vertrekt het eerder dan zich keert. Valt vaak niet op, maar bij angst creëert zich kans. Curieus. Je kan vinden dat het om een kwaadaardige invloed van buiten gaat, of geeft jezelf de schuld. Geen van beide gaan het halen. Verklaren lost niets op. Noch dat het om oplossen gaat. Voel, das al. Geen doel, wil noch wat dan ook. Gewoon, voel. Aandacht er heen, waar zit het 't meest? In het hart, of spatadert blode? Vormt angst een bubbel om je heen, als een wolk waar je in beweegt? Is het een centrum of verspreidt het zich? Ik vraag het, want waar zoiets wordt besproken... zoek je ziek. Zeldzaam vindt je hetOp school, werk en thuis is het niet verstandig om er over te beginnen. Je komt er niet achter door een ander op te zoeken. Wat het anders lastig maakt om er bij te blijven. Voor je het weet ontmoet je zo'n zweefkont met alles is liefde en volg je hart. Wat verwart in verhouding tot wanneer het gadeslaat. Zo verschilt observeren van er een label aan plakken, tot claim aan toe. Het is dus niet vreemd, maar bekend hoort het ook niet te zijn. Anders valt spanning weg en kickt sleur in. Houdt dit beestje buitenlands, dan hoef je niet op vakantie en ben je af waar je anders doet alsof je weet wat wat. De sliert van een nat hart pleziert spatader zat. Wie opgaat in bloed, heeft het ermee gehad. Laat het blad leeg als je schrijft over wat? |
