|
Er is weleens wat opgehangen. Een jas, Christus of me zelf. Ik hang graag aan een strop. Zo de keel knelt tot er geen lucht is om te happen. Och, wat kan ik grappen met grove taal. Doch met mezelf hoef ik niet aan te pappen. In de stroom tappen, welke gedachte vormt, dat is een idee. Als stok tussen spaken. Wie kent het niet dat je anders in hetzelfde spoor jekkert? Dat het ego mekkert meer dan je er iets aan hebt? Het vindt altijd iets om in te bijten. Doe je niets, dan ben je je ganse leven slijten in een waan. Zinnig? Nee, eerlijk gezegd is geen gedachte het waard. Het is toch tijdelijk. Het grond zich op een 'ik'. Welke niet te vinden is. Welke ik als schim in elkaar trim, mocht dit gaan. Maar het gaat niet. Het is een ongrijpbare variatie op de aal. Zo glad dat geen vis het haalt met glippen. Wat heb je eraan? Dag in dag uit bezig met een of ander idee over wie je denkt te zijn en hoe dit zich verhoudt tot anderen van wie je geeneens iets weet... laten we eerlijk zijn. Als je doorhebt dat het schijn is, is de liefde er uit. Al trekt dit er nog geen stekker uit. Wat als inzicht zegt dat je geen controle hebt op wat er wordt gedacht. Je denkt er anders over? Doe me een lol en test het. Als we kunnen bepalen wat er door het hoofd stroomt, ziet de wereld er toch niet zo uit? In een bepaald opzicht is het dier een voorbeeld. Geen schaap wat zich ergert, of pleziert, aan dat het denkt een schaap te zijn. Noch dat het bezig is met een krullenbol aan de andere kant van de wei. Waarom die zwart is, en het zelf wit. Of hoe het nadenkt om een andere viervoeter te vragen niet te smakken tijdens het eten. Want zo kan dit gaan, bij ons als mens. Al is dit een woord teveel, als je het mij vraagt. Zowel dat we geen mens genoemd hoeven worden, als dat je het niet weet. Het desnoods bij een vraagteken houdt. Of er voor de grap een ras in ziet, waarvan het gros niet zwicht omdat het angstig is, vaak onbewust. Wat me een gevoel is, dat wat bang. Wie in hang geen belang ziet, hangt op. Spreekt beeld om niet in een letterlijke strop te zakken, maar zich figuurlijk op te eten. Noemt zich geen bandiet, maar ophangangster,niet? |