00:00
en zal wachten zo lang je leeft. Maar eens zal ik op je hebben gewacht, zo jij geen andere mogelijkheid zal hebben, sterft en je weg voelt ebben. Verderft de dood het leven, dan is het maar even en alles is weg. Zo geen lijstje waar je in op kan somme- houd je niet van de domme en denk hier en daar aan mij. Het leven kent verleiding, wijl de dood lokt om te rusten nog voor eeuwige vrede. Voor een vroegere versie dan de Rust er in. Het is je verdwijning wat passie voorgoed de das omdoet. Als rots in ravijn, verdwenen. Als was aan lijn, wat storm weg doet waaien. Je leven gaat naar de haaien, of je wilt of niet. Wat je er in doet interesseert me geen biet. Ik wacht op je, ook als je niet opschiet en zal wachten zo lang je leeft. Maar eens zal ik op je hebben gewacht, zo jij geen andere mogelijkheid zal zien, sterft en de dood nadien al wat je lief is voorzien van grote verdwijning. Wees gerust, al ik zeg is verschijning. Zo jij en ik in geest opgaan voor die kleine verdwijning, wat we denken achten. Ach, lachten we maar om onszelf. Met die pietluttige lust, honger en hoop. Hoe groot we ons ook mogen vinden, het is de dood die ons op kan winden er niet zo mee bezig te zijn. Een remedie voor begeren en een weg met moeten, zo het ideaal ondermijnd en droom doorprikt. Wie pikt het van zich om wilskrachtig te verkrachten wat eigenlijk van nature tevreden is en geen wil wil hebben? Laat het leven uit je ebben. Droom er desnoods over. Zo het geen doen is doener te zijn. Je vullen met doelen, behoeftes bezielen, doch bedenken dat het net zo is pielen, dat wat je passie acht. Wat zich beperkt tot illusie. Want wie durft geen misschien voor diens bestaan te overwegen, zo zeker van diens zijn te zijn? Fijn, gooi het eruit. Je leeft. Althans, dit geloof je. Onderzoeken wordt het niet en in alle verwarring doen we alsof het zo is. Zonder alsof voor de meesten, maar dit terzijde. De dood kent geen tijde, is onherroepelijk en alles zal er naar toe leiden. Geen genade met diepgewortelde hoop op vervulling. Zie als troost een proost, op de dood en diens onthulling. |